Zoals de ouden zongen, piepen de jongen. De PCOB is binnenkort 40 jaar jong en volgend jaar is de Passage 50 jaar actief. De senioren van de ouderenbond en, zeg maar, dames van de maatschappelijke beweging op enige leeftijd, staan midden in de samenleving. Steeds weer zijn er samenkomsten en komen actuele thema’s voorbij. Prima, als je zo in het leven staat en samen met generatiegenoten over het huidige tijdsgewricht nadenkt en praat. Dan krijg je nooit geen geestelijke reumatiek, dat is zeker.
Het digitale tijdperk met z’n individualisering is tevens een ware ontdekkingsreis naar mogelijkheden. Het is net zoals we vroeger als jeugd via de Verrekijker, een voorloper van het jeudgdjournaal, op de TV de wereld ontdekten. De wereld is gelukkig groter dan Vroomshoop, al ziet dat er tegenwoordig ook best spannend uit.
De tijdsklok van de de website http://www.150jaarvroomshoop.nl tikt mooi richting het magische jaar 2009. In dat jaat doet nog een andere vrouwenvereniging vermoedelijk van zich spreken. De NVVH heeft plannen om samen met de Bibliotheek medio maart 2009 de vermaarde schrijver Geert Mak naar Vroomshoop te laten komen. Ik hoop dat het lukt, want Mak kan mooi eens voor het gehoor van huisvrouwen en andere belangstellenden de laatste150 jaar belichten, waar we mondiaal en lokaal opzienbarende zaken meemaakten.
Je kunt je een leven zonder TV en computer nauwelijks meer voorstellen. We maakten een verwoestende Wereldoorlog mee, de val van de Berlijnse muur en de reis naar de maan. We liepen in Vroomshoop twee keer het gemeentehuis mis, sloten we onze winkels in het Hart en maakten we de sprong over het kanaal. Zijn we er met z’n allen in die anderhalve eeuw op vooruit gegaan of lopen we nog of nog verder achter waar het om medemenselijkheid, solidariteit, onbaatzuchtigheid of opofferingsgezindheid gaat? Wie het weet mag het zeggen.
Er wordt wel eens gezegd, je kunt het aan je water voelen. Dat gevoel is er, nu oud-wethouder van Twenterand, Wim Blokland uit Wierden, zich als kandidaat voor de waterschapsverkiezingen opwerpt. Hij roept de CDA’ers uit Twenterand op hem te steunen voor zijn verfrissende aanpak van het gebied tussen de Regge en de Dinkel. Nu zijn politici sterk in het laveren tussen allerlei belangen. Toch blijf ik het ronduit slecht vinden dat de waterschappen voor de constructie van politieke partijen hebben gekozen. Allerlei politieke geesten, waarbij al lang gestopte oud-burgemeesters en oud-wethouders, komen weer uit de fles. Waarom niet gewoon voor deskundigheid kiezen? Maar nee hoor, weer de politiek, het blijft zo dweilen met de kraan open om over waterzakken vullen maar te zwijgen.
Het lijkt ook op een schouwtoneel, waar het er om gaat de rollen zo goed mogelijk te spelen. Gelukkig staat er in het centrum van Vroomshoop zo’n echt minitheater op. In de oude Mavo, waar vooral hangjongeren bij Restyle een opvang vonden, is Het Front verrezen. Het lijkt een wereldwonder en de beroepsmensen en de vrijwilligers van de stichting Welzijn Twenterand verdienen een grote pluim.
Er komen 250 plaatsen in het eerste echte Vroomshoopse theater aller tijden. Er zijn al mooie popconcerten gehouden en er komt nog een verbreding tot een unieke vind- en uitingsplaats van cultuur en kleinkunst. Er staan vele concerten op stapel en ook andere activiteiten worden verwacht. De overstap van dit unieke mini-theater naar de nieuwe Stobbe lijkt een kwestie van tijd.
Een van de motoren is de 31-jarige Rick Pape uit Vriezenveen, ook bekend van Randrock, op zich al een prachtige combinatie. Uut Vjenne komt inderdaad wat goeds en zo ontpopt Vroomshoop zich ook op dit gebied als de diamant in Twenterand.
De afgelopen 25 jaar is er ook volop en in opbouwende zin geslepen aan de ruwe diamanten in de bouw. Het samenwerkingsverband de BOVO bleek een ijzersterke formule. Er werd niet allen langs de weg getimerd, men sloeg de spijker op z’n kop.
Met gedreven bouwondernemers en meerdere leermeesters en bestuurders, die Kleinjan heetten, is de BOVo niet klein meer en kwam men echt boven Jan. Volgend jaar verrijst een gloednieuw BOVO-pand naast de Formido in Vroomshoop-Oost, alweer een mooie sprong over het kanaal.
We zijn zeker ook een volk van bouwvakkers van mouwen opstropen en in de handen spuugen. Vele Vroomshoopse vrouwen hebben al een stoere bouwvakker aan de haak geslagen. Voor al die lokale schooonheden heb ik toch nog een advies van een bruid in spé in petto:
Cement tussen de nagels
Specie in het haar
Stof tot in de oksels
Geloof me nou, ’t is waar.
Klauwen als een tijger
Getekend dooor die baan
Met hier en daar wat kloven
Zou dat nog overgaan?
Ik zou graag genieten
Van die streling van een hand
Maar als hij me aanraakt
Dan schuurt het, dat het brandt
In een volgend leven
weet ik waarvan ik hou.
En zonder twijfel trouw ik
geen man meer uit de bouw..